Als je op zoek bent naar een olie opvangbak, kom je veel verschillende soorten tegen. Je moet dan letten op het materiaal, de keurmerken en de prijs om de juiste bak te vinden. Bezuinig hier niet op, want een verkeerde keuze kan gevaarlijk zijn of leiden tot milieuovertredingen. Dit kan je uiteindelijk veel meer geld kosten dan wat je in eerste instantie bespaart. Je kunt kiezen uit simpele HDPE bakken vanaf €50 tot luxe roestvrijstalen modellen van wel €600. Elk materiaal heeft zijn eigen voordelen voor verschillende toepassingen. Als je goed begrijpt wat de verschillen zijn en welke keurmerken je nodig hebt, kun je een slimme keuze maken die zowel je apparatuur als je portemonnee beschermt.
Materiaalkeuze voor opvangbakken
Als je een olie lekbak kiest, helpt het om te weten welke materialen er zijn. Zo kun je de beste keuze maken voor jouw situatie. Dit zijn de meest gebruikte materialen voor lekbakken:
- Polyethyleen (HDPE) omdat het goed bestand is tegen chemische stoffen
- Gegalvaniseerd staal voor stevigheid en hittebestendigheid
- Roestvrij staal omdat het niet roest en lang meegaat
Elk materiaal heeft zijn eigen voordelen als het gaat om bescherming tegen chemicaliën, hitte en duurzaamheid in verschillende werkplaatsen. Met een goede lekbak met de juiste opvangcapaciteit houd je je werkplek schoon en veilig, en voorkom je schadelijke lekkages.
Verschillende materialen vergeleken
Verschillende materialen voor olie opvangbakken hebben elk hun eigen voor- en nadelen die invloed hebben op hoe goed ze werken en hoe lang ze meegaan. Stalen bakken zijn heel sterk en kunnen zware gewichten aan, maar ze kunnen gaan roesten als ze niet goed zijn beschermd of verzinkt. Plastic bakken zijn licht en roesten niet, wat ze handig maakt voor tijdelijk gebruik, maar ze kunnen wel barsten bij hele hoge temperaturen of als ze lang in de zon staan.
Aluminium opvangbakken zitten qua sterkte en gewicht tussen staal en plastic in, en roesten niet zoals staal, maar ze zijn meestal duurder en kunnen beschadigd raken door bepaalde chemische stoffen. Als je een bak zoekt die goed tegen chemische stoffen kan, dan zijn polyethyleen bakken de beste keus, omdat die tegen de meeste vloeistoffen uit auto's kunnen zonder kapot te gaan.
Voor gebruik bij hoge temperaturen kun je het beste kijken naar roestvrijstalen bakken, die zowel goed tegen hitte als tegen roest kunnen. Ze zijn duurder dan gewoon staal maar hebben minder onderhoud nodig. Als je werkt met agressieve chemische stoffen, dan zijn speciaal behandelde pvc-bakken een goede keus voor een redelijke prijs, maar je moet ze niet bij hoge temperaturen gebruiken.
Duurzaamheid en chemische weerstand
De sterkte van het materiaal is belangrijk voor hoe goed een lekbak dagelijks gebruik en contact met chemische stoffen aankan. Bij het kiezen van een lekbak moet je letten op zowel de fysieke duurzaamheid als de chemische bestendigheid, want deze bepalen hoe lang je bak meegaat bij normaal gebruik.
Stalen lekbakken zijn heel sterk maar kunnen roesten als ze in aanraking komen met bepaalde chemische stoffen. Daarom is het belangrijk dat ze een beschermende laag hebben van chemisch bestendige verf of poedercoating. Plastic bakken, vooral die van hoogwaardig polyethyleen (HDPE), kunnen tegen de meeste chemische stoffen maar kunnen barsten bij harde klappen of extreme temperaturen. Als je werkt met agressieve oplosmiddelen of zuren, moet je een bak kiezen die daar speciaal geschikt voor is.
Kies voor gebruik buiten een bak die UV-bestendig is, omdat zonlicht veel materialen na verloop van tijd kan aantasten. Check ook bij welke temperaturen de bak gebruikt kan worden, vooral als je er hete vloeistoffen in opvangt of als je hem gebruikt bij extreme weersomstandigheden. Let bij het beoordelen van de chemische bestendigheid niet alleen op de stoffen die je wilt opvangen, maar ook op de schoonmaakmiddelen die je gebruikt voor het onderhoud.
Prijzen vanaf 50 euro
Als je op zoek bent naar een olieopvangbak van €50 of meer, dan vind je grote industriële bakken van 120×180 cm voor ongeveer €75 tot €150. Middelgrote bakken van ongeveer 90×120 cm kosten meestal tussen de €50 en €85. Bakken van betere materialen, zoals versterkt polyethyleen en gepoedercoat staal, zijn duurder. Roestvrijstalen modellen voor bedrijven kunnen zelfs €200 of meer kosten. Je kunt kiezen uit gewoon gegalvaniseerd staal (€50-75), polyethyleen van gemiddelde kwaliteit (€75-125) of hoogwaardig roestvrij staal (€125-200), afhankelijk van waar je de bak voor nodig hebt en waar je hem gaat gebruiken.
Prijsbereik per maat
Als je een olieopvangbak wilt kopen die bij je budget past, is het handig om te weten wat de verschillende maten ongeveer kosten. Kleine opvangbakken van 20-30 liter kosten meestal tussen de 50 en 75 euro. Deze zijn prima geschikt als je één auto onderhoudt of een kleine werkplaats hebt.
Middelgrote bakken van 40-60 liter kosten meestal tussen de 80 en 150 euro. Deze zijn ideaal voor garages waar je aan meerdere auto's werkt. Deze modellen hebben vaak handige extra's zoals uitneembare roosters en wieltjes, waardoor je ze makkelijk kunt verplaatsen.
Grote opvangbakken die 100 liter of meer kunnen bevatten, kosten tussen de 175 en 300 euro. Deze professionele bakken zijn extra stevig en hebben een goede bescherming tegen lekkage. Ze hebben meestal versterkte hoeken, zijn bestand tegen chemicaliën en je kunt ze met een vorkheftruck optillen.
Extra grote bakken voor industrieel gebruik, die meer dan 200 liter kunnen bevatten, kosten tussen de 350 en 600 euro, afhankelijk van de kwaliteit en speciale kenmerken. Bij deze grote bakken moet je ook rekening houden met extra verzendkosten, omdat ze door hun formaat en gewicht vaak speciaal vervoerd moeten worden.
Kostenopbouw van veelgebruikte materialen
De prijzen van lekbakken beginnen bij €50, waarbij gegalvaniseerd staal de goedkoopste optie is. Deze simpele modellen kosten meestal tussen de €50 en €75 en zijn geschikt voor dagelijks gebruik en lichte industriële toepassingen.
Voor wat meer geld kun je kiezen voor gepoedercoate stalen lekbakken. Deze kosten tussen de €75 en €120 en zijn beter bestand tegen roest en gaan langer mee dan gegalvaniseerde bakken. Wil je een lekbak van roestvrij staal? Dan moet je rekenen op €120 tot €200, maar deze bakken zijn wel heel goed bestand tegen chemicaliën en gaan extra lang mee.
Lekbakken van stevig kunststof (HDPE) kosten tussen de €90 en €150. Ze zijn licht van gewicht en kunnen goed tegen chemicaliën. Voor speciale toepassingen zijn er kunststof bakken met UV-bescherming (€130 tot €180) en versterkte versies met metalen frame (€160 tot €250).
De duurste opties zijn lekbakken van dubbelwandig staal of op maat gemaakte bakken. Deze kosten tussen de €200 en €400, afhankelijk van de grootte en specifieke eisen. Deze topmodellen hebben vaak extra's zoals systemen die lekkage opsporen of speciale coatings voor extreme omstandigheden.
Controleer certificering voor gebruik
Voordat je een olieopvangbak gaat gebruiken, moet je eerst de officiële certificeringen en veiligheidseisen controleren. Door het certificeringsproces weet je zeker dat je opvangbak voldoet aan de milieuregels en veiligheidseisen voor het opvangen van gevaarlijke stoffen. Je vindt de certificeringsinformatie op het product zelf of in de bijbehorende documentatie. Bekijk deze goed voordat je de bak installeert.
Let bij het controleren van de certificeringen op deze belangrijke eisen:
- UN/DOT-certificering voor gevaarlijke stoffen, die aantoont dat de bak veilig olie kan opvangen zonder lekkage of beschadiging
- EPA-certificering, die bevestigt dat het product voldoet aan de milieueisen voor het voorkomen van bodemvervuiling
- UL/FM-goedkeuring die de brandveiligheid en duurzaamheid van het materiaal onder verschillende omstandigheden bevestigt
Zorg ervoor dat je het controleproces van de certificeringen goed vastlegt. Veel bedrijven moeten tijdens veiligheidsinspecties kunnen aantonen dat ze goedgekeurde apparatuur gebruiken. Als je de opvangbak in een bedrijf gebruikt, moet je deze gegevens bewaren en regelmatig controleren of je bak nog steeds aan de huidige eisen voldoet. Vergeet ook niet om de lokale regels te bekijken, want sommige gemeentes hebben extra certificeringseisen bovenop de landelijke normen.